Hüt am Morge e fiini rooti Färbig ufem WC-Papiir entdeckt, ganz es hells Root, eigentlich scho fascht altroosa. Mängisch bini mer nid sicher, öb do würklich öpis isch, öb mir d’Auge und s’Gfühl nit en Schtreich schpiile. Es isch jede Monet s’Gliich, ich wart und wart nit. Ich gschpüür, wie sich mis Körpergfühl, mis Dänke und Rede veränderet, dass mir d’Müedikeit wiene guet dosierts Gift langsam dur de Körper sickeret, süüferli, aber zueverlässig....